Elk weekend hoop ik op rust, maar bij mijn schoonouders word ik telkens weer in het diepe gegooid. Mijn verlangen naar ontspanning botst met hun verwachtingen en de spanningen in de familie lopen hoog op. Uiteindelijk moet ik kiezen tussen mezelf wegcijferen of eindelijk mijn stem laten horen.
Mijn leven werd verscheurd tussen de weelde van mijn schoonouders en onze eigen bescheidenheid. Elke keer als mijn zoontje met lege handen thuiskwam, voelde ik de kloof groeien. Ik vraag me af of liefde niet belangrijker is dan bezit, en hoe we ooit echt één familie kunnen zijn.
Ik woon nu drie jaar met mijn schoonouders in hun huis in Amstelveen. Elke dag is een gevecht om mijn eigen plek, privacy en respect. Soms vraag ik me af of ik mezelf niet helemaal kwijtraak in deze strijd.
