Mijn naam is Bas van Dijk, en drie jaar lang leefde ik als een schim van mezelf, opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis door een fatale vergissing. Mijn familie geloofde me niet, de artsen keken dwars door me heen, en elke dag vocht ik tegen de wanhoop. Dit is mijn verhaal over onrecht, verlies en de zoektocht naar erkenning.