Ik ben Marloes uit Utrecht en mijn leven werd op zijn kop gezet toen mijn zoon Daan vernederd werd op school. In mijn strijd tegen het onrecht, de onverschilligheid van de school en mijn eigen onzekerheden, moest ik alles op alles zetten om Daan te beschermen. Dit is mijn verhaal over moederschap, pijn en de zoektocht naar gerechtigheid.
Op de dag van de testamentlezing ontdekte ik dat mijn schoonmoeder alles aan mijn zwager naliet, terwijl mijn man niets kreeg. De pijn en het onrecht verscheurden me, en sindsdien voel ik me verloren binnen de familie. Kan ik deze woede rechtvaardigen, of ben ik gewoon te egoïstisch?
Ik ben Daan en ik vertel over de dag waarop ik flauwviel in de klas, genegeerd door mijn leraar. Mijn vader vocht voor mij tegen een muur van stilzwijgen op school. Dit is een verhaal over pijn, familieconflicten en het zoeken naar rechtvaardigheid.
Ik ben Marjolein. Mijn moeder heeft altijd openlijk onderscheid gemaakt tussen haar kleinkinderen, maar toen ze alleen mijn neefje mee wilde nemen naar het IJsselmeer en tóch geld van mij vroeg, was voor mij de maat vol. Deze zomer veranderde alles: ik kwam eindelijk op voor mezelf en sprak uit wat ik al jaren opkropte.
Ik vertel hoe het testament van mijn moeder onze familie verscheurde en mij diep raakte. Mijn verhaal gaat over de pijn van onrecht, de strijd tussen woede en vergeving, en de zoektocht naar antwoorden. Kan ik ooit vrede vinden met wat er is gebeurd?
Ik dacht dat mijn scheiding eindelijk rust zou brengen, maar toen eiste mijn ex-schoonmoeder, mevrouw Van Dijk, de helft van het geld van het huis. In dit verhaal neem ik je mee door familieruzies, onzekerheden en mijn zoektocht naar een nieuw begin. Ik moest alles wat ik over familie dacht te weten, opnieuw onder de loep nemen.
Gisteren werd mijn wereld op zijn kop gezet toen mijn schoonmoeder haar testament voorlas. Mijn man kreeg niets, terwijl zijn broer het huis erfde. Ik worstel met woede, verdriet en de vraag of rechtvaardigheid in families wel bestaat.
Mijn naam is Bas van Dijk, en drie jaar lang leefde ik als een schim van mezelf, opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis door een fatale vergissing. Mijn familie geloofde me niet, de artsen keken dwars door me heen, en elke dag vocht ik tegen de wanhoop. Dit is mijn verhaal over onrecht, verlies en de zoektocht naar erkenning.
