Mijn naam is Marloes en ik dacht altijd dat liefde en geld gescheiden werelden waren. Maar toen mijn man Bas, ondanks zijn lagere inkomen, de controle over onze financiën opeiste, veranderde alles. Nu zegt ons zwijgen meer dan duizend woorden ooit zouden kunnen.
Vijf jaar lang heb ik mijn man financieel ondersteund, terwijl hij nauwelijks bijdroeg aan ons huishouden. Vandaag, na een pijnlijke confrontatie, durfde ik eindelijk om hulp te vragen. Mijn verhaal is er één van liefde, teleurstelling en de zoektocht naar waardering.
Ik besloot mijn man niet te vertellen dat ik meer ging verdienen, uit angst voor zijn impulsieve uitgaven. Toen hij erachter kwam, vertrok hij boos naar zijn moeder. Nu vraag ik me af of eerlijkheid altijd de beste keuze is in een huwelijk.
Mijn leven stond op zijn kop toen mijn man besloot al ons geld aan zijn vader over te dragen. Sindsdien moet ik voor elke euro smeken en voel ik me de controle over mijn eigen bestaan verliezen. Hoe lang kan een vrouw dit verdragen, en waar ligt de grens tussen familiebanden en zelfrespect?
