Op mijn vijfenzestigste ontdekte ik dat alles wat ik dacht te weten over mezelf niet klopte. Mijn ouders hadden een groot geheim voor me verborgen: ik was niet wie ik dacht dat ik was. Deze ontdekking zette mijn hele leven op zijn kop en dwong me opnieuw te kijken naar wie ik ben.
Mijn naam is Marijke. Na achtendertig jaar stilte kijk ik vandaag voor het eerst mijn zoon in de ogen, die mij werd afgenomen in Nederland in de jaren tachtig, toen ik hem moest afstaan voor adoptie. Dit is mijn verhaal over schuld, familiegeheimen en mijn wanhopige zoektocht naar vergeving.
Op een ijskoude ochtend vond ik een baby bij het spoor en nam haar op als mijn eigen dochter. Vijfentwintig jaar later verscheen er plotseling iemand aan onze deur die haar verleden onthulde, waardoor alles wat ik kende op losse schroeven kwam te staan. Dit is mijn verhaal over liefde, geheimen en de kracht van familie.
Na jaren van pijnlijke stilte en hoop, kwam het moment waarop mijn man, Jeroen, en ik onze zoon aan de familie konden voorstellen. De weg ernaartoe was vol geheimen, teleurstellingen en eenzaamheid. Eén videobelletje veranderde alles en gaf ons gezin een nieuw begin.
